Sytuacja miała miejsce w styczniu 2020 roku, kiedy M. L. zaszła w ciążę, a po 14 tygodniach u jej płodu zdiagnozowano trisomię 21, czyli zespół Downa. Kobieta zdecydowała się na aborcję, której termin został ustalony na 28 stycznia 2021 roku. Wówczas polskie prawo dopuszczało legalną aborcję w przypadku, gdy ciąża zagra życiu lub zdrowiu matki, gdy istnieje wysokie ryzyko wystąpienia nieprawidłowości u płodu lub gdy istnieją podstawy, aby sądzić, że ciążą powstała w wyniku gwałtu lub kazirodztwa. Jednak 27 stycznia wszedł w życie wyrok Trybunału Konstytucyjnego, zgodnie z którym przerwanie ciąży ze względu na wady płodu stało się niezgodne z prawem. Dzień później, gdy M. L. przyjechała do szpitala na umówiony zabieg, usłyszała od lekarza, że w związku ze zmianami w prawie krajowym nie może dokonać aborcji w szpitalu w Warszawie ani w żadnej innej placówce medycznej w Polsce. Ostatecznie kobieta udała się do Holandii, gdzie ciąża została przerwana w prywatnej klinice, co wiązało się nie tylko z narażeniem jej zdrowia psychicznego, ale też z dużym obciążeniem finansowym.