Przenosimy się na szkolną amerykańską stołówkę z hollywoodzkich produkcji. Mało atrakcyjne nerdki ubrane w długie plisowane spódniczki i za duże golfy, pochylają się nad trudnym równaniem. Hippisi w patchworkowych szarawarach i za dużych t-shirtach tie-dye przygotowują transparenty klimatyczne. A w samym środku piękne i oczywiście bogate dziewczyny ubrane od stóp do głów w najnowsze kreacje z wybiegów. Nie musimy wcale przenosić się na plan filmowy z lat 2000, żeby zaobserwować ten fenomen. Wystarczy krótka przejażdżka warszawskim metrem na Politechnikę czy do Centrum. Po chwili ze wszystkich stron otoczą nas grupki nastolatków wyglądających dokładnie tak samo. Nasuwa mi się więc tytułowe pytanie: dlaczego ubieramy się tak samo, jak nasi znajomi?

Czytaj dalej