Twórczość Natalii LL, określana jako manifest polskiego feminizmu, z jednej strony wskazuje na powiązanie erotyki z masową konsumpcją, z drugiej zaś to sztuka krytyczna, obnażająca realia życia w PRL-u. Artystka nie bez powodu tak namiętnie odwoływała się do tematu konsumpcji. Sterowanie konsumpcją w dekadzie gierkowskiej było narzędziem polityki państwowej. Reglamentowane towary, takie jak egzotyczne owoce, pojawiały się na półkach sklepowych we właściwych z perspektywy władz momentach. To właśnie cykl fotografii i wideo „Sztuka konsumpcyjna” z 1972 roku stały się najbardziej rozpoznawalnymi pracami artystki. Dzięki nim Natalia LL wpisała się w historię światowej sztuki. A dzieła artystki, mimo mijających lat nie przestają prowokować – do tego stopnia, że parę lat temu instalacje wideo autorstwa Natalii LL „Sztuka konsumpcyjna” zostały usunięte ze stałej wystawy w Muzeum Narodowym w Warszawie. To wtedy banan, będący bohaterem dzieł Natalii LL stał się symbolem słynnych protestów przed gmachem muzeum. To tylko dowód na to, że pozornie niewinna czynność może zyskiwać wiele znaczeń – wszystko zależy od tego, kto interpretuje dzieła.

Czytaj dalej