Pomimo napiętego festiwalowego grafiku, po projekcji „Głosu Hind Rajab” w sali zapanowała cisza, nikt nie spieszył się na kolejny pokaz. Po takim filmie chyba nie jest się w stanie po prostu wyjść i zapomnieć. Po pełnej smutku ciszy druzgocącą emocjonalnie historię uhonorowano najdłuższymi w historii festiwalu, prawie 24-minutowymi brawami.