Październik nie stawia na efekty specjalne – stawia na głębię. Abakanowicz na Wawelu to nie tylko ekspozycja dzieł, ale próba otwarcia królewskiej rezydencji na dialog ze współczesnością, podczas gdy warszawska wystawa Ensora i Wojtkiewicza przypomina, że karnawał zawsze był metaforą życia na opak – świata chaosu, anarchii i wolności od norm. Design pojawia się tu nie jako ornament, lecz jako struktura myślenia o kryzysie i odbudowie.