Każdy z czterech odcinków nakręcony został bez cięć, w technice „single shot”, która sprawia, że widz zostaje uwięziony w klaustrofobicznej rzeczywistości bohaterów. Ten formalny zabieg – daleki od pustego popisywania się warsztatem – staje się integralną częścią narracji. Kamera nigdy nie odwraca wzroku, więc i my nie możemy. Pozostajemy zamknięci w obrębie tragedii, która odsłania kolejno swoje warstwy, a wraz z nimi kolejny fragment tego, co poszło „nie tak”.