5 artystów i artystek, którzy znaleźli natchnienie w samotności

27-03-2020
5 artystów i artystek, którzy znaleźli natchnienie w samotności
Źródło: @fridakahlo
Dla wielu artystów samotność okazała się niezastąpioną inspiracją. Przypominamy nazwiska, które znalazły inspirację w odizolowani, uwięzieni lub przykuci do łóżka.
Przez wieki artyści eksplorowali różne oblicza samotności, często uznając ją za warunek konieczny do twórczego wyrażenia siebie. W tym artykule przyjrzymy się tym twórcom, dla których samotność stała się nie tylko stanem ducha, ale także kluczem do zrozumienia siebie oraz fundamentem ich artystycznej pracy.
1/5
1. Claude Monet
1. Claude Monet
„Maluję lepiej, gdy jestem sam. Mogę wtedy podążać za swoimi impresjami”, zwykł mawiać jeden z najbardziej znanych samotników świata sztuki, impresjonista i ekscentryk, Claude Monet.
Był samotnikiem z wyboru. Artysta twierdził nawet, że właściwie maluje dla siebie, nie dla publiczności:
„Z natury jestem samolubny”, podsumowywał.
Imponowali mu buddyjscy mnisi, ich wytrwałość w medytacji i ciszy. Monet zafascynowany był buddyzmem zen i potrafił spędzać całe godziny medytując w swoim ogrodzie, koło sadzaki w której rosły hybryd lilii wodnych – skrzyżowanych tak, by miały różowy kolor, przypominający japońskie kwiaty lotosu.
2. Ray Materson
Ray Materson skazany został na 15 lat więzienia za serię rabunków, a w więzieniu nauczył się haftować. By wyszywać swoje miniaturowe arrasy używał nitek z poprutych skarpetek, a igłę pożyczył od strażnika. Większość z jego prac mierzy mniej niż 10 cm i tematycznie skupia się wokół wyobrażeń życia zza krat albo wokół uzależnienia od narkotyków.
„Musiałem zdać sobie sprawę z tego, że prawdziwym więzieniem, tym które odebrało mi wolność, było uzależnienie od narkotyków” – mówił.
Jego historia jest jednym z najpiękniejszych przykładów kreatywności, która rodzi się w cięzkich warunkach.
3. Frida Khalo
„Maluje autoportrety ponieważ tak często jestem sama”, zwykła mówić Frida Khalo.
W 1926 roku wieku 18 lat uległa tragicznemu wypadkowi, który strzaskał jej kręgosłup i miednicę, a przez to na wiele miesięcy przykuł do łóżka. Choć nigdy nie pozbyła się bólu, wypadek sprawił, że obiecująca studentka medycyny powróciła do swojego hobby z dzieciństwa i zaczęła malować. Najbardziej znana meksykańska surrealistka rozłożyła sztalugę w łóżku i zaczęła malować obrazy, które często nawiązywały do jej zmagań z niepełnosprawnością. Na późniejszych autoportretach również często przedstawiała się w łóżku, otoczona pejzażami i postaciami.
4. Zehra Doğan
Dla kurdyjskiej artystki i dziennikarki, Zehy Doğan, wymuszona izolacja nie jest niczym nowym. W czasie wojny kurdyjsko-tureckiej w 2016 roku Doğan została wzięta w areszt domowy w tureckim mieście Nusaybin. Zakaz wychodzenia sprawił, że zaczęła rysować na swoim smartfonie, a jedna z jej prac stała się viralem: rysunek kurdyjskiego miasta Mardin, które zbombardowane zostało przez tureckie siły zbrojne. Trafiła za to do więzienia na niemal 3 lata. Podczas osadzenia starała się tworzyć, choć często brakowało jej materiałów – gdy wyszła, powiedziała:
„Czułam, że muszę rysować. To proste – w żaden inny sposób nie mogłam manifestować swojej egzystencji”.
5. Ruth Asawa
Amerykańska artystka, z pochodzenia Japonka, znana jest ze swoich plecionych rzeźb. Jedne z jej najwcześniejszych artystycznych doświadczeń miały miejsce w obozie dla uchodźców w Stanach Zjednoczonych, gdy Asazawa i jej rodzina zostali niesłusznie aresztowani po wybuchu II wojny światowej w 1942 roku. Była przetrzymywana w Santa Anita w Kalifornii przez 5 miesięcy, a później wysłana do obozu dla internowanych w Rohwer w Arkansas na kolejne 18 miesięcy. Towarzyszyli jej rysownicy Disneya, którzy również byli internowani – w ich towarzystwie Asazawa zaczęła malować i rysować.
„Czasem szczęście wychodzi z nieszczęścia. Nie byłabym dziś sobą, gdybym nie była internowana, a lubię, kim jestem”, mówiła dekady później.
FacebookInstagramTikTokX